به نام خدایی که بنده هاشو خیییییلیییییی دوست داره …

سلام به همه ی دوستانی که نشستنو دارن این متنو میخونن،صحبت امروز من در مورد دوسته…

میگم این دوستا چی دارن که وقتی باهاشون هستی این همه بهت خوش میگذره ،حتی گاهی اوقات غماتم فراموش میکنی یااصلا یادت میره دو دقیقه پیش تو خونه چه اتفاقی افتاد .

تو مدرسه،تودانشگاه،تو خونشون تو خونمون،موقع تفریح اصلا هر جا که با هم باشیما خوش میگذره  همین که کنار هم نشستیمو حرف میزنیمم همینطور .البته آدم خیلی باید رو دوست یابی وهمنشینش دقت کنه چرا که همنشین بد خیری نداره الکی خوشنو ظاهر خوبی به همراه دارن..

دوست خوب خیلی کمکمون میکنه مثله یه همدم همیشه باهاته البته سخت تر از دوست یابی نگهداری از دوسته ،یعنی حرکتی از خودت نشون ندی که رفیقتو برنجونیو از دستش بدی ،بد خلق نباشی که کسی طرفت نیاد چون افرادی که دوست ندارن ،یه جورایی ناتوانند همون طور که امام متقیان ما امام علی (ع) عرض کردند:ناتوان ترین مردم کسی است که دوستی نداشته باشد ناتوان تر از آن کسی است که دوست خود را از دست دهد  ….

یکی از عامل هایی که میتونه رابطه ی دوستی رو از هم بپاشونه توقعات بالاست …یعنی اینکه دوستته فرشته ی آرزوهات نیست که تمام خواسته هاتو ازش میخوای  از پدر خودت همچین انتظاریو داشتی که از این طفلکی میخوای سعی کنیم از دوستامون توقع بی جا و بالایی نداشته باشیم گاهی اوقات این توقع پشت بند خودش کلی راه های دیگه برای از بین بردن این رابطه ها داره ؛دست کم نگیریمش  خیلیی کلکه …

امیدوارم پیوند دوستیتون این قدری محکم باشه که با این بادا نلرزه ….الهی لباتون خندون ودلاتون خوش …(:(:(: