به نام خدای مهربان…

دیدید بعضی وقت ها که یه غذاهایی رو هوس میکنیم سریع یا درستش میکنیم… یا سفارشش میدیم…. یا تو یه سری از مواقع هم… بیخیالش میشیم..

ای کاش میشد بعضی از آدما روهم که هوس میکنی سریع یه جوری مال خود میکردی

مثلا یه شب خیلی هوس بودن دوستمونو کردیم و یه زنگ میزدیم مثله این پیتزاییا  سریع میاوردنش دم در ،یا هر آدمه دیگه ای رو که خیلی دوسش داریم وبودنش بهمون آرامش میده

چقدر جالبند این افرادی که حضورشون به آدم آرامش میده، اصلا همین که بشیننو نگاشون کنی کافیه انگار آرامشو از اونا گرفتن. این جور افراد زیاد تو زندگی انسان ها نیستند ،زیاد نیستند اما همین که هستند خدا رو شکر .

مادرم… اولین کسی که آرامش واقعی رو بهم هدیه داد، کسی که با وجودش بهم فهموند معنی حقیقی این مقوله ی آرامش چیه،به خصوص وقتی که بعد از مدت ها ،بعد از کلی دوری و سختی میبینیشو  تو آغوش گرم و پرمحبتش گم میشی..!!!

از وقتی که حظور صاحب الزمان رو درک کردم وفهمیدم که یک نفر هست که در آینده ظهور میکنه و هممون رو به اون آرامش الهی میرسونه دلم قرص شد ،وقتی که بهشون فکر میکنم ناخودآگاه لبخند رو لبام میشینه از اینکه یه روزی خدا غافل گیرمون میکنه واون بنده عزیزش رو برامون میفرسته…

وافراد عزیز دیگه ای که تو زندگیتن واین آرامشوبه اوجش میرسونن…

امیدوارم از دست ندینشون..ان شاالله

                          التماس دعا (: